اصطلاح فتوگرامتری نوعی تغییر کلمه عکاسی است ، خود کلمه عکاسی ترکیبی از عکس (از واژه یونانی به معنی نور) است و گراف (از اصطلاح یونانی به معنای ضبط یا نوشتن). فتوگرامتری را می توان به سادگی به عنوان یک وسیله یا فناوری تعبیر کرد که با استفاده از ضبط نور، چیزی را اندازه گیری می کند. دانش و فناوری استخراج اطلاعات مربوط به زمین و محیط پیرامون آن از تصاویر گرفته‌شده یا حسگرهای دیگر از طریق اندازه‌گیری و پردازش و تحلیل و نمایش آن‌ها است. در این مقاله با تهران مپ همراه باشید تا اطلاعات مفیدی کسب کنید.

فتوگرامتری

انجمن فتوگرامتری و سنجش از دور آمریکا این اصطلاح را به طور گسترده تر به عنوان “هنر، علم و فناوری به دست آوردن اطلاعات قابل اعتماد در مورد اشیاء فیزیکی و محیط از طریق فرآیندهای ثبت اندازه گیری و تفسیر تصاویر و الگوهای انرژی تابشی الکترومغناطیسی و سایر پدیده ها تعریف می کند. به عبارتی دیگر تصویرسنجی فرایند اندازه‌گیری مختصات هندسی اجسام از روی عکس های هوایی است و عبارتست از هنر، دانش و فن تهیهٔ اطلاعات درست عوارض از طریق اندازه گیری، ثبت و تفسیر بر روی عکس یا سایر مدارکی که در بر دارنده اثری از انرژی الکترومغناطیس بازتابیده شده است.

سیگنال های دیگری به غیر از امواج نور (به عنوان مثال، اشعه ایکس، امواج رادیویی) می توانند در این فرآیند استفاده شوند. این تعریف گسترده، راه را برای کاربردهای گسترده فتوگرامتری، از جمله باستان شناسی ، معماری، نقشه برداری توپوگرافی ، معدن، ساخت و ساز، شناسایی آزمایش های هسته ای زیرزمینی و و برداشت استفاده میشود.

تصاویر هوایی منبع اصلی داده های مورد استفاده توسط USGS و آژانس های مشابه برای ایجاد و اصلاح نقشه های توپوگرافی بوده است. در تصویرسنجی متریک، اندازه‌گیری‌های کمی مطرح است، یعنی با استفاده از اندازه‌گیری‌های دقیق نقاط از طریق عکس می‌توان فواصل حجم، ارتفاع و شکل زمین را تعیین کرد، که معمولترین کاربردهای این شاخه از تصویرسنجی تهیه نقشه‌های مسطحاتی و توپوگرافی از روی عکسهاست. اما تصویرسنجی تفسیری خود به دو شاخه تفسیر عکس و سنجش از دور تقسیم می‌شود،  خط مستقیم بین مرکز عدسی و مرکز یک صحنه مرئی، محور نوری نامیده می شود، عکس هوایی عمودی تصویری از سطح زمین است که از بالا با دوربینی که جهت آن به گونه‌ای است که محور نوری آن عمودی باشد گرفته شده است. هنگامی که یک عکس هوایی عمودی در معرض نور منعکس شده از سطح زمین قرار می گیرد، صفحه فیلم عکاسی (یا سطح تصویربرداری دیجیتال) موازی با زمین است.

نقشه های توپوگرافی را می توان مستقیماً از عکس های هوایی عمودی جمع آوری کرد اما با این حال، اغلب عکس‌های هوایی از زمین‌های متغیر هستنند و  قبل از اینکه بخواهیم از آنها به عنوان منبعی برای نقشه‌برداری استفاده کنیم باید آنها را تغییر شکل یا اصلاح کنیم.

چگونه عکسبرداری هوایی انجام می شود؟

فتوگرامتری هوایی شامل استفاده از تصاویر جمع آوری شده در هوا توسط پهپادها برای ایجاد مدل های دو بعدی و سه بعدی کامپیوتری است. این مدل ها ماهیت توپوگرافی دارند، به این معنی که ابعاد و ویژگی های فیزیکی مساحت زمین  با دقت خیره کننده ای را نشان می دهند. این مدل ها قابل چرخش و بزرگنمایی هستند، از آنجایی که آنها کاملاً از تصاویر مکان های واقعی که توسط یک پهپاد گرفته شده است ایجاد می شوند، آخرین جزئیات عکاسی موجود در آن عکس ها را نشان می دهند. داشتن منبعی مانند نرم افزار فتوگرامتری می تواند برای تمام صنایعی که در اینجا ذکر شد و بسیاری از صنایع دیگر حیاتی باشد.

فتوگرامتری

کارتوگرافی چیست؟

نقشه‌برداری مدرن از عکس‌برداری هوایی با پهپاد سود زیادی می‌برد، عکاسی هوایی برای کارتوگرافی با هواپیماها یا ماهواره های سرنشین دار یا حتی پهپادها برای  تمام اندازه ها انجام میشود. این به این دلیل است که مناطق عکس برداری شده برای نقشه های جدید بزرگتر هستند و به چنین سخت افزاری نیاز دارند، در برخی موارد که مناطق کوچک‌تر نقشه‌برداری می‌شوند، می‌توان از هواپیماهای بدون سرنشین هم استفاده کرد. زمین‌شناسان از عکس‌برداری هوایی مبتنی بر پهپاد هنگام بررسی مکان‌های باستان‌شناسی که ممکن است از طریق زمین غیرقابل دسترس باشند، استفاده کرده‌اند.